Diarree is een helingssymptoom in het speciaalprogramma van de dunne darm. Het biologisch conflict is “niet in staat zijn om een ​​brok te absorberen of te verteren”.

Twee broertjes van 3 en 5 gaan iedere woensdag naar oma. Bij het naar huis gaan krijgen ze altijd iets lekkers mee. Oma neemt de oudste nog even op schoot. Die niest haar plotseling midden in het gezicht. Oma reageert daar een beetje ouderwets op en geeft hem zelfs een tik op de billen. Het jochie schrikt en begint te huilen. Zijn jongere broertje schrikt ook en begint ook te huilen. De moeder reageert boos op oma, “Was dat nou nodig?”. Vader staat op en neemt ze mee, zonder dat de jongens iets lekkers krijgen. De brok waarvan ze dachten “die heb ik” is weg.

Eenmaal thuis zegt vader: “We gaan voorlopig niet meer naar oma”, maar in die weken willen de jongens ’s middags niet meer naar bed en slapen ze avonds niet voor 23:00. Ze zijn conflictactief! De moeder denkt intuïtief: “Dat gedoe met oma moet uit de wereld”. Ze neemt de jongens mee. Oma is weer de oude en ze krijgen ook weer wat lekkers mee. Helingsfase! De dagen erna hebben beide jongens diarree. Volgens de reguliere geneeskunde hebben ze iets verkeerds gegeten of hebben ze elkaar aangestoken, met een virus! Als je de Germaanse kent weet je wel beter.

Aanhoudende diarree met de uitscheiding van slijm, soms met bloed, buikpijn en een ontsteking van de darm duiden op de ziekte van Crohn. In de GNM zien we dit als een hangende heling. De persoon trapt steeds op “een spoor” (in dit voorbeeld de herinnering aan- of het zien van oma, als het conflict niet wordt opgelost) en start daardoor steeds opnieuw het speciaalprogramma van de dunne darm op. De bewustwording daarvan is het medicijn.

#GNM #Germaansegeneeskunde