Stel je een wolf voor die onraad ruikt, bijvoorbeeld omdat een ander mannetje zijn territorium bedreigt. De wolf wordt zeer attent op zijn belager en snuffelt de hele dag druk met zijn neus over de bodem, om gewaar te worden waar het gevaar vandaan komt. Het nageslacht en het leven van de wolf staan op het spel! Tijdens deze fase trekt het neusslijmvlies van de wolf zich wat terug. De doorgang van de neus wordt daarmee wijder, zodat meer lucht kan passeren om beter te kunnen ruiken. Het neusslijmvlies wordt ook wat minder gevoelig. Dit heeft als voordeel dat de wolf nu flink kan snuiven zonder veel last te hebben van de rommel die hij daarmee ook binnen krijgt. De daadwerkelijke reukzin bevindt zich namelijk in de reukkolf (bulbus olfactorius), die wat dieper (verderop) in de neus ligt. Denk biologisch!

 

Wanneer de indringer is verslagen of uit zichzelf is vertrokken is de wolf weer gerustgesteld. Het gevaar is geweken, het neusslijmvlies kan zich herstellen, waarbij ook nieuw slijmvliesweefsel wordt aangemaakt. Dit geschiedt in een warme omgeving (koorts) en gaat vaak gepaard met wat zwelling, wat biologisch gezien ideale helingsomstandigheden zijn. Ook moet hij soms niezen en heeft hij een loopneus, ten teken dat de resten van het herstelproces worden uitgescheiden. De wolf heeft op dat moment geen last van een verkoudheidsvirus, er loopt een biologisch speciaalprogramma af!

 

Het speciaalprogramma van het neusslijmvlies werkt bij mensen exact zoals bij wolven! Ook wij ervaren soms gevaar, ruiken onraad of zouden onbewust graag langer willen “snuffelen” aan de informatie die we ergens over krijgen. Klopt het? Dient het mijn overleving? Ben ik in gevaar? Of zit er een luchtje aan?

By the way: De sensorische cortex stuurt niet alleen het neusslijmvlies aan, maar ook de opperhuid, de prostaatgangen, ooglidhuid, oogkliergangen, bindvlies, hoornvlies, lens, melkgangen, uitwendige oor- en gehoorgang, luchtpijp, strottenhoofd, stembanden en de bronchiën, allemaal unieke hersengebiedjes, ordelijk ten opzichte van elkaar gepositioneerd, met allemaal hun eigen speciaalprogramma voor een heel specifiek soort gevaar.

 

De huidige angstcampagne van de media wordt door veel mensen tegelijkertijd ervaren als een gevaar dat dreigt, waarbij een ieder dat gevaar op een eigen manier ervaart. Als het gevaar geweken is (de “besmettingen” gaan omlaag) treedt de helingsfase in en daarmee de “neusverkoudheden”, bronchitis, traanogen, keelpijn, enz., waarna we ons weer moeten laten testen. Op die manier herhaalt zich de afspeellijst uit de hersenen alsof er een kras op de CD zit. Het is echter niet Covid-19 die ons heeft besmet, of inmiddels Covid-20, maar “de angst”, die een speciaalprogramma triggert, dat aangestuurd wordt vanuit onze hersenen, bedoeld voor onze overleving, met “Covid” (afstervend weefsel) als bijproduct.

 

De media BV’s en PCR-test verkopers hebben de biologische analfabeten in Den Haag volledig in de greep, waardoor we positief zullen blijven testen, steeds banger worden en van de ene lockdown in de andere dreigen te struikelen. Óf we keren per direct terug naar, in biologische termen, “normotonie”, oftewel een normaal dag-nacht ritme, zonder angst en daarmee ook zonder biologische speciaalprogramma’s.

Zo simpel is het.